Urodzeni na początku XX wieku w Wiedniu dwaj bracia Jan (1906r.) i Henryk (1908r.) Bradáčowie, w roku 1926 w Pradze założyli firmę Synchrono, w której rozpoczęli produkcję kompletnego wyposażenia kabin kinowych i projektorów. Na początku pracowali sami, jednak rozszerzenie produkcji wymusiło przeniesienie firmy do większych pomieszczeń . Znaleźli odpowiedni budynek w znajdującej się niedaleko granic Pragi wsi Hovorćovice. W 1935 roku przenieśli tam swoją fabrykę, a w mieście pozostało tylko biuro do kontaktów biznesowych. Firma zmieniła nazwę na Bratři Bradáčové.

W 1936r. rozpoczęli  produkcję lustrzanek dwuobiektywowych. Pierwszym modelem był  Kamarad (klatka 6 x 6cm).  Obiektywy wizjera i fotograficzny były sprzężone owijającą je linką.
Podstawowe obiektywy BELAR 7,5cm produkowała fabryka optyki Ernst Ludwig – Werke.
Aparat zyskał doskonałą renomę. Sprzedawano go  w Czechach  i eksportowano do Holandii, Szwecji, Belgii, Anglii, Stanów Zjednoczonych, Kanady i  Meksyku. Niestety  bracia nie mogli nadążyć z dostawami, więc niektórzy kontrahenci chcący złożyć zamówienie, musieli odejść z kwitkiem.
Cena za aparat wraz ze skórzanym pokrowcem wynosiła od 1200 do 1500 koron.
W kolejnym 1937 roku pojawiła się ulepszona wersja Kamarada M II, a nowe obiektywy Trioplan wykonał Hugo Mayer z Gőrlitz (Zgorzelec). Oba obiektywy były identyczne, więc  można było używać ich zamiennie. Do tego aparatu  produkowano wiele akcesoriów takich, jak filtry, soczewki konwekcyjne itp. Kolejnym modelem był  Autoflex  przeznaczony dla wymagających fotografów. Dlatego, by nie tracić mniej zamożnych klientów, szybko opracowano Flexette, kolejny tani i wygodny  aparat. W 1938r. kosztował od 740 do 866 koron. Ostatnim aparatem opracowanym, ale jeszcze nie wdrożonym do produkcji, był BB. 13 stycznia 1939 roku Optikotechna  odkupiła za 987 tysięcy ówczesnych koron od braci Bradáč produkcję aparatów . Bradáčowie w 1939r. jeszcze zmontowali kilka sztuk z pozostałych części, ale ostatecznie pozostali przy produkcji projektorów  filmowych. Dalszy los braci Bradáč, a także ich firmy nie jest znany.

W 1933r. w czeskim Prerovie została założona firma Optikotechna przez Aloisa Beneša przedsiębiorcę budowlanego i Aloisa Mazurka, twórcę pierwszych czeskich soczewek obiektywu, profesora asystenta na politechnice w Brnie, a później nauczyciela w Bańskiej Szczawnicy. Na początku maleńka zaledwie kilkuosobowa firma szybko się rozrastała.. Produkowała oprzyrządowanie do ciemni fotograficznej i skraplacze, ale szybko rozszerzyła asortyment o powiększalniki, obiektywy, lornetki, lunety, rzutniki, a w późniejszym czasie również oprzyrządowanie optyczne dla wojska. W 1938 r. w związku z układem monachijskim zakład musiał zrezygnować z produkcji wojskowej na rzecz cywilnej i skupił się na aparatach braci Bradáč .  W drugiej połowie 1939  roku fabryka znów została przestawiona na produkcję optyki  wojskowej.
W 1946r.  Optikotechna  została upaństwowiona i przemianowana  na  Meopta ( Me – mechaniczno , Opta -  optyczne). Podstawowym działem produkcji były przyrządy optyki wojskowej i  kamer filmowych, projektorów amatorskich i  kinowych. Produkowała też sporo różnych wersji aparatów,  takich jak np. Opema ,  Mikroma,  Etareta, jednak najbardziej popularna była linia lustrzanek dwuobiektywowych  FlexaretI Flexaret II Flexaret III Flexaret VI Flexaret V Flexaret VI Flexaret Astro  Flexaret Standard Flexaret VII