W Charkowie w 1932 roku, w pięciuset osobowym sierocińcu imienia Feliksa Edmundowicza Dzierżyńskiego, zapadła decyzja: "będziemy kopiować aparaty LEICA". Podobno wymyślił to Makarenko (wychowawca bezdomnej młodzieży, założyciel wielu sierocińców), by dać zajęcie wychowankom. Po dwóch latach przygotowań, w styczniu 1934 roku wyszło pierwsze 10 pierwszych kopii Leica II pod nazwą FED. Szeroko rozpisywały się o tym gazety twierdząc, że FED jest lepszy od oryginału, ze względu na drobne zacinanie się pierwowzoru (w roku 1933 wykonano ręcznie około 30 aparatów Leica I nie weszły one jednak do produkcji). Do wybuchu II wojny światowej wyprodukowano 160650 sztuk. Po napaści Niemiec wywieziono zakład do miasta Bierck gdzie wyprodukowano około tysiąca egzemplarzy - tak zwane Fedy Bieckie, z fikcyjną numeracją. W 1948 roku - po odbudowaniu zakładu - wznowiono produkcję.
Pierwsze obiektywy to tubusowy FED (kopia Lentz Elmar f3,5) potem industar 10 kolejny industar 22. W 1955 roku powstał FED 2. Ten aparat otrzymał zupełnie inną obudowę, z pierwowzoru pozotały modernizowane mechanizmy. Na jego bazie powstawały kolejne: FED 4, FED 5